czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [poczynić, podejmować, podjąć] starania [zabiegi] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się, starać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynił starania o przyjęcie go do pracy. Podjąć starania o zwrot majątku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}uwagi {{/stl 13}}{{stl 7}} ganić, krytykować kogoś; zwracać komuś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pozwolę, by ktoś czynił mi publicznie uwagi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] cuda — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś prawie niewykonalnego; dokonywać rzeczy niemożliwych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarze robili cuda, by go uratować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] uwagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swoją opinię, własne zdanie na dany temat; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłowie czynili uwagi do przedstawionego projektu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
